HISTORIA SZKOŁY
Budowę Szkoły Podstawowej nr 8 w Malborku rozpoczęto w 1956 roku, pierwszy dzwonek zabrzmiał 22 września 1958 roku. Naukę, w 17. oddziałach, rozpoczęło 610 uczniów, a pracę podjęło 19 nauczycieli. Szkoła funkcjonowała jako siedmioklasowa szkoła powszechna, jej pierwszym kierownikiem został pan Stanisław Kocot.
Z roku na rok powiększała się liczba uczniów i pracowników. W 1962/1963 roku 23 pedagogów uczyło 931 uczniów. 1 września 1966 r. placówka stała się szkołą ośmioklasową.
16 listopada 1968 roku, szkole nadano imię wielkiego Polaka, Mikołaja Kopernika i przekazano sztandar ufundowany przez komitet rodzicielski. Kolejne lata to wielki rozwój „ósemki”. Uczniowie zdobywali liczne laury na konkursach i olimpiadach przedmiotowych.
W 1970 roku kierowanie szkołą powierzono panu Józefowi Karchowi. We wrześniu 1972 roku po raz pierwszy odbyło się uroczyste pasowanie uczniów klas pierwszych.
Ważnym wydarzeniem w historii szkoły było powstanie asfaltowego boiska w 1978 roku (dzięki pomocy „Cukrowni Malbork” oraz rodziców uczniów).
W latach 1980 – 1984 funkcję dyrektora SP 8 sprawował pan Jerzy Jurgielewicz. W 1983 roku szkoła została uhonorowana Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem za zasługi dla województwa elbląskiego. W tym samym roku przyszedł czas na renowację naszego obiektu. Rok później szkoła zdobyła I miejsce w Wojewódzkim Konkursie Czystości i Estetyzacji w kategorii szkół zbudowanych po 1952 roku.
Prace remontowe kontynuował kolejny dyrektor, pan Józef Orlikowski. Na apel dyrektora szkoły 140. rodziców w czynie społecznym wykonało szereg prac remontowych. Urządzono również plac zabaw oraz zmodernizowano boisko szkolne – powstała zielona sala gimnastyczna.
Każdy następny rok istnienia szkoły przynosił wzrost liczby uczniów i nauczycieli. W 1987 roku do SP 8 uczęszczało 1221 uczniów, wprowadzono naukę na trzy zmiany. 3 stycznia 1988 roku klasy II i III zostały przeniesione do budynku po byłej Szkole Zasadniczej nr 4 przy ulicy Sikorskiego. Rok później nasza szkoła zasiliła grono „Klubu Przodujących Szkół”.
Kiedy w 1991 roku dyrektorem został pan Walentyn Stopow, szkoła liczyła 1748 uczniów. W tym roku uczniowie klas III uczyli się w pomieszczeniach Ośrodka Szkolno – Wychowawczego przy ul. Jagiellońskiej. Ciągle zwiększająca się liczba dzieci uczęszczających do naszej szkoły, spowodowała podjęcie decyzji ówczesnych władz o utworzeniu nowej placówki. W 1992 roku na Osiedlu Południe powstała Szkoła Podstawowa nr 5, do której przeszło 12 klas i 10 nauczycieli.
Dzięki wielkiemu zaangażowaniu pedagogów i ich wychowanków czwarte i piąte dziesięciolecie funkcjonowania placówki upłynęło pod znakiem konkursów i olimpiad przedmiotowych. Uczniowie naszej szkoły byli ich laureatami nie tylko na szczeblu miejskim, ale również wojewódzkim i ogólnopolskim. Na uwagę zasługują także konkursy sportowe. Od roku 1982 szkoła plasowała się na I miejscu jako najbardziej usportowiona szkoła w województwie elbląskim. 14 października 1993 roku Zarząd Oddziału Wojewódzkiego Szkolnego Związku Sportowego przyznał szkole, po raz pierwszy w historii województwa, „Medal za zasługi w rozwoju sportu szkolnego”. W 1996 roku Zarząd Główny Szkolnego Związku Sportowego przyznał szkole odznakę „Za zasługi w rozwoju sportu młodzieży szkolnej”.
Od roku 1996 w szkole działa koło teatralne „Siloe”, które ma na koncie liczne sukcesy na szczeblu powiatowym i ogólnopolskim. Oprócz nagród dla zespołu, jego członkowie często honorowani są nagrodami indywidualnymi.
DYREKTORZY
Stanisław Kocot
1958 – 1970
Józef Karch
1970-1980
Jerzy Jurgielewicz
1980-1984
Józef Orlikowski
1984-1990
Walentyn Stopow
1991-1997
Mirosław Boniecki
1997-2017
Olga Loroch
2017-dziś
NASZ PATRON
Mikołaj Kopernik (1473 – 1543)
Wybitny astronom pochodził z rodziny wywodzącej się ze wsi Koperniki. Jego tato był znanym kupcem krakowskim, który po odebraniu Torunia przez Polskę Krzyżakom przeniósł się do tego miasta. Tam właśnie urodził się Mikołajek. W dziesiątym roku życia stracił ojca a jego wychowaniem zajął się wuj, Łukasz Watzenrode. Studiował w Krakowie, potem we Włoszech na najlepszych uniwersytetach. Zgłębiał tam astronomię, prawo kanoniczne i medycynę. Do Polski wrócił w 1503 roku z dyplomem doktora prawa kanonicznego obejmując stanowisko sekretarza i osobistego lekarza swego wuja, biskupa warmińskiego. W 1510 roku Mikołaj Kopernik objął stanowisko kanonika kapituły we Fromborku, tam spędził znaczną część swojego życia (prawie 30 lat).
W czasach kiedy żył Mikołaj Kopernik czyli ponad 500 lat temu wierzono, że Ziemia jest centrum Kosmosu i wszystkie ciała niebieskie – planety, Słońce i gwiazdy – obracają się wokół niej. To właśnie Kopernik śmiał podważyć dotychczasową teorię i wysnuć nową – to Słońce położone jest w centrum wszechświata, a inne planety, w tym Ziemia, krążą wokół niego. Większość uczonych uznała teorię Kopernika za błędną, wręcz niedorzeczną. Doszło nawet do tego, iż dzieło Kopernika omawiające jego rewolucyjne odkrycie „O obrotach sfer niebieskich” znalazło się na liście ksiąg zakazanych.
„(…) był taki mały ja Wy. Mama mówiła do niego – Mikołajku. Głaskała po głowie. I dawała mu słodkie toruńskie pierniki.”
Wiera Badalska
Dzisiaj już wiemy, że Kopernik miał rację – Ziemia krąży wokół słońca.
„Dosyć tych bredni! Pora, by prawda ujrzała światło dzienne! Mógłbym przysiąc, że to my poruszamy się wokół Słońca, a nie Słońce wokół nas!”
Mikołaj Kopernik
Kopernik nazywa siebie zawsze matematykiem, ponieważ niegdyś astronomia należała do matematyki. Była nazywana „szczytem matematyki”. Malbork był pierwszym miastem w Prusach Królewskich, które gościło przyszłego twórcę wiekopomnego dzieła „O obrotach sfer niebieskich” – Mikołaja Kopernika. Przebywał on w mieście kilkakrotnie. Pierwszą swoją podróż do Malborka odbył 1 stycznia 1504 roku, po uzyskaniu w Ferrarze doktoratu prawa kanonicznego. Wielki astronom postawił swoją stopę w zachowanym do dziś zabytkowym, gotyckim ratuszu, znajdującym się na terenie obecnego Starego Miasta. Podczas kolejnych wizyt gościł w Refektarzu Letnim malborskiego zamku.
W hołdzie wielkiemu astronomowi z inicjatywy prezesa Towarzystwa Przyjaciół Nauk Stanisława Staszica doszło do realizacji pomnika Kopernika w Warszawie. W niespełna 300 lat od śmierci astronoma uczczono jego pamięć. W pięć lat później wielkie dzieło Kopernika „O obrotach sfer niebieskich” zdjęto z indeksu ksiąg zakazanych i uznano jego wielkość.
„Kopernik był jednym z olbrzymów, który wyniósł naukę na jej późniejsze wyżyny.”
Jerzy Mioduszewski
Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię…
HYMN SZKOŁY
1. Na fromborskiej, starej wieży,
Patrzył w niebo wiele lat,
Ruchy gwiazd cierpliwie mierzył
Aby, prawdę poznał świat.
W niepamięci przeszłość znika,
Wielkie czyny tracą blask,
Ale sławy Kopernika nie potrafi zatrzeć czas.
Ref. Wstrzymał słońce ruszył Ziemię,
Dzisiaj każdy o tym wie.
Polskie go wydało plemię,
Polska w nim płynęła krew
2. Mleczną drogę zbadał całą,
Wielu planet poznał bieg,
By powiedzieć wreszcie śmiało:
„Nasza Ziemia kręci się”.
Mikołaju Koperniku, młodzież dumna z Ciebie jest,
Żeś Polakiem! Nam patronem!
Tobie chwała! Tobie cześć!
LOGO SZKOŁY
Obecne logo szkoły zostało wyłonione podczas szkolnego konkursu przeprowadzonego z okazji 60 lecia. Zwyciężyło logo zaprojektowane przez uczennicę Oliwię Adamek z obecnej klasy 8c (rok szkolny 2019/2020).
